Ontmoeting René Bucholtz in Dwarsgracht

René Buchholz, de vaarleider van de Havelplünnenfahrt, appte me dat ze van 3 t/m 6 september op een camping in Dwarsgracht zaten. Hij nodigde me uit om hen te bezoeken. Jaap Ruiter had vorig jaar, 2024 meegedaan aan de Havelplünnefahrt en dat was zo leuk geweest dat hij de hele groep in Nederland had uitgenodigd. Ze begonnen ergens bij Utrecht en gingen daarna naar Dwarsgracht.
Eerst wilde ik graag met ze meevaren, maar dat lukte door allerlei omstandigheden niet.
Op woensdag 3 september heb ik ze opgezocht in Dwarsgracht en op vrijdag 5 september heb ik met ze meegevaren in de Weerribben vanuit Ossenzijl.
Het bezoek op woensdag was heel gezellig. Ik voelde me zeer welkom. Met René en zijn Berlijnse compagnons, Fabian en Sabina, zijn we ’s avonds in Giethoorn bij een Italiaans restaurant pizza gaan eten.
Bij terugkomst regende het en hebben we met zes personen, René, Fabiian, Gesina, Urlusla, Raffael en ik gezellig in de Eriba puck van Ursula en Raffael doorgebracht. Het regende en waaide flink die avond.
Raffael en Urlusla heb ik op meerder Havelplünenfahrten meegemaakt. Ook ontmoette ik Synöwe en Susanne uit Denemarken,  die ik op de 3e Havelplünnenfahrt had ontmoet. Geweldig goed om die allemaal weer te ontmoeten.
Jaap Ruiter en René Hoekendijk had ik niet eerder ontmoet, maar ik voelde me erg welkom.
Er waren natuurlijk nog veel meer mensen die ik begroet heb.
Op vrijdag had Jaap een tocht door de Weerribben georganiseerd vanuit Ossenzijl. Hij vroeg me of ik een mooie route wist. Hij was er wel vaker geweest maar niet zo bekend.  Vanuit onze vorige woonplaats, vlak bij Schoterzijl, was dit altijd mijn vaargebied en ik heb geprobeerd om een mooie route uit te zoeken. We begonnen in het Noordwesten. Daar was ik op een gegeven moment toch wel wat gedesoriënteerd. Ik kwam daar heel vroeger wel, maar de afstanden zijn in mijn hoofd toch kennelijk wat gekrompen. Omstreeks lunchtijd zochten we een plek waar we met 20 mensen aan wal konden. De rustplaatsen waren daarvoor wat klein, zodat we bij de parkeerplaats in Kalenberg een goede plek vonden.
Daarna via wat mooie kruip-door sluip-door vaartjes weer terug naar het bezoekerscentrum in Ossenzijl waar we begonnen waren. Al met al een heel fijne dag.

De route was een kleine 16 km. Hieronder uitgestippeld in Google Earth

7e Havelplünnenfahrt

Dit zou voor mij de 6e keer worden. In december had ik me al ingeschreven ook om enkele Duitse peddelvrienden die ik bij de vorige tochten had ontmoet, weer mee te maken.
Begin april kreeg ik door nog onopgehelderde oorzaak erg last van mijn rechterschouder.
Volgens de fysiotherapeut een beklemde zenuw. Na 6 behandelingen is het nog niet over.
En enkele kanotochten van ca. 15 km laten me weten dat ik de tocht niet aan kan. Tijdens het peddelen voel ik de schouder wel maar het is niet pijnlijk. ’s Nachts komt de ellende, slecht slapen door een pijnlijke schouder.
Ik moet de tocht dus helaas afzeggen. Vorig jaar heb ik hem, door rug-problemen, maar half kunnen maken. Dit zou de revanche zijn, maar helaas.
Beter maar naar het lichaam luisteren. Het is een flink zware tocht, vooral de twee laatste dagen van meer dan 45 km.

Rondje Tjeukemeer vanaf Rohel

Maandag 23 mei 2022. Bij aankomst in Rohel bij het strandje bij het paviljoen begon het plotseling te regenen. Volgens buienradar werd het om ongeveer 15 uur weer droog. Dus maar even in de auto wachten met een kopje koffie.
Het was droog en ik ben vertrokken richting hoge brug in de snelweg. Het water was bijna vlak, een beetje deining. Prachtig peddelweer.
Het is altijd verrassend om te zien hoe groot het Tjeukemeer is, Bijna drie kwartier peddelen naar de brug.

Bijna bladstil Tjeukemeer genomen vanaf de kant van Rohel

Na de brug een steigertje gezocht voor een eetpauze. Toen ik een poosje op het steigertje stond begon het te regenen. Vlug het regenjack aan en weer ingestapt zodat het spatzeil dicht kon. Alleen de handen worden dan nat.

De brug in de A6 vanaf het steigertje. Het Tjeukemeer ligt aan de andere kant van de weg.

In de stromende regen verder gepeddeld langs De Wiel en de invaart naar de jachthaven van Sint Nicolaasga. Onder de weg naar Sint Nicolaasga door naar de duiker onder de A6. Dan verder naar de Scharsterrijn om weer op het Tjeukemeer te komen en dan langs de noordkant richting Rohel. Het regende hard. Ik heb een uurtje in de auto zitten schuilen met koffie en Cup á Soup. Toen de regen ophield de kajak weer opgeladen en naar huis.

Hieronder de route. Niet lang, maar ca. 14 km

Route van het rondje vanuit Rohel over het Tjeukemeer.

Toen ik 17 was in 1963 lag de A6 nog niet door het Tjeukemeer. Met vriend Kees (al lang zwager Kees) voeren we, met een motorbootje met twee kano’s (R1S) er achter, De Wiel op om wild te kamperen. We hebben er 2 nachten gestaan en heel wat af gepeddeld. Het waaide gelukkig niet hard want het Tjeukemeer was bij wind een wild gat.

De Scheene

Gisteren weer eens een tochtje op de Scheene gemaakt. De auto op het parkeerplaatsje aan de Spangahoekweg gezet en de kajak afgeladen en ingepakt. Daarna op het karretje de weg overgestoken en de kajak bij de steiger te water gelaten. Langs het ooievaarstation gepeddeld, onder de Pieter Stuyvesantweg door en direct daarna even richting Scherpenzeel gepeddeld. Daar was ik nog nooit geweest. Terug naar de Scheene en onder het Ale Bakkersbrugje richting de oude sluis. Daar uitgestapt en koffie gemaakt. Toen achter de molen langs richting de volgende molen en verder naar de Pieter Stuyvesantweg. Bij het gemaal vlak voor de weg is een overdraagplaats om op de Helomavaart te komen. Daarna de hele weg terug. De auto naar de steiger gereden en het hele spul weer ingepakt en opgeladen.

Het was prachtig weer, bijna windstil met in het begin veel zon.

De plas bij Scepenzeel, richting Scherpemzeel.

Baidarka Explorer verkocht

De baidarka Explorer met de kleine kuip (oceaan kuip) is verkocht aan een liefhebber die er vroeger ook een gehad heeft en er altijd spijt van had dat hij verkocht was.

Baidarka Explorer by Dereck Hutchkinson

Het is een zeer goed varende kajak. Door zijn V-bodem voelt hij niet zo stabiel, maar de secondaire stabiliteit is groot en hij heeft veel bergruimte. Lichte kajakkers hebben baat bij wat ballast zodat hij wat dieper ligt en daardoor stabieler is.
De kajak wordt al jaren niet meer gemaakt maar er zijn kennelijk nog steeds liefhebbers.

Mijn vriend Jan

Maandag ochtend 28 november 2016 overleed plotseling mijn vriend Jan Honig.
De afgelopen 15 jaar peddelden we samen zo’n 2000 km hoofdzakelijk
in Duitsland en op de Friese meren. Kajakken zal voor mij nooit meer hetzelfde zijn.

Jan vaart er ook lekker mee
Jan in de Fire Star op zijn vijver aan de Nieuweweg.

Inpakken, opruimen en naar de kajaks dragen.
Jan aan het inpakken op Seddinwall bij Berlijn.

Jan aan de afwas
In de Sluis
Koffiestop tegenover Plaue bij km 68 op de Havel voorbij Brandenburg
Jan aan de Spree in Berlijn
Op de Müritz
Jan bij het kampvuur. De stookplaats was eerder gebruikt
Jan in zijn tentje bij de Müritz tijdens onze tocht in 2009

De extra foto’s zijn in januari 2023 toegevoegd.

Welcome

In this weblog I will try to give a journal of my kayak building project. I started the project in September 2009. This blog started end  October 2009. The first photo’s were made when the sides of the kayak were already planked.